การบรรเลง

n. play

def.:

การทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ

related: making music, giving an instrumental performance, playing a musical instrument, playing music syn.: การบรรเลงเพลง, การเล่นเพลง, การบรรเลงดนตรี sample:

เพลงหน้าพาทย์เป็นเพลงที่มีความยาวและยากกว่าเพลงเถาทั่วไป นักดนตรีต้องใช้ฝีมือในการบรรเลงสูง จนกลายเป็นเพลงระดับชั้นแนวหน้าที่ใช้อวดฝีมือกันทุกวันนี้